Προστασία και Συντήρηση
Οι κύριοι παράγοντες που είναι πιθανό να προσβάλουν τα ξύλα υποβαθμίζοντας την αντοχή, την υγιεινή και την αισθητική του είναι:
Η υγρασία: Το ξύλο υπό την επίδραση της υγρασίας, κινδυνεύει να αναπτύξει μύκητες. Για την αποφυγή τέτοιων φαινομένων, αρχικά τα ξύλα που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή πρέπει να είναι στεγνά και μετά την τοποθέτησή τους είναι απαραίτητο να εξασφαλίζεται ο αερισμός τους. Η επαφής τους με υγρασία πρέπει να αποφεύγεται. Στις περιοχές που τα ξύλα εφάπτονται με τοιχοποιίες χρειάζεται να παρεμβάλλονται στεγανωτικά μέσα στο τοίχο. Για προστασία από την υγρασία τα ξύλα περνιούνται με στεγανωτικά βερνίκια τα οποία εισχωρούν μέσα στους πόρους τους.
Τα έντομα: Το σαράκι αποτελεί το σπουδαιότερο εχθρό των κατεργασμένων ξύλων. Ευνοείται από την έλλειψη αερισμού και φυσικού φωτισμού. Αν δεν καταπολεμηθεί έγκαιρα, εξαπλώνεται και καταστρέφει πολύ γρήγορα μεγάλες μάζες ξύλου. Τα έντομα αντιμετωπίζονται με ψεκασμό ή εμποτισμό με διάφορα εντομοκτόνα υλικά. Επίσης έπιπλα που έχουν σαράκι πρέπει να απεντομώνονται διότι υπάρχει κίνδυνος εξάπλωσης στα υγιή ξύλα.
Η φωτιά: Η προστασία των ξύλινων στοιχείων από τη φωτιά αφορά κυρίως τις αποστάσεις τους από εστίες φωτιάς, εύφλεκτα υλικά κλπ. Στην κατασκευή των εκκλησιαστικών επίπλων τα οποία έρχονται σε επαφή με τη φωτιά όπως π.χ. τα μανουάλια θα πρέπει να τηρούνται αποστάσεις ασφαλείας καθώς και τοποθετούνται μέσα πυρόσβεσης.